In gesprek met Embaba

Deze week heb ik in de bibliotheek in Almere afgesproken. Na elkaar gevonden te hebben, geven we elkaar beneden even een hand en zoeken bovenin een plekje om even rustig te zitten.

Embaba is 20 jaar oud. Op dit moment zit ze op het MBO. Als ik haar vraag wat ze het liefste zou willen doen als ze klaar is met school, vertelt ze dat ze dokter of verpleegster wil worden om te zorgen voor mensen en ze beter te maken. Mocht dat niet lukken dan heeft ze nog de passie om mensen te helpen in bijvoorbeeld Libië. Veel Eritreeërs reizen door Libië om naar Europa te komen. Ze maken daar vaak verschrikkelijke dingen mee. Voor die mensen zou Embaba graag hulp bieden en betere bescherming. “Wat ik geloof is dat mensen in deze wereld recht hebben op een goed leven. Als ik daarvoor naar school ga kan ik daar ook iets mee doen.” Ze klinkt erg vastberaden als ze dit zegt. In Eritrea had ze de keuze om te blijven en te trouwen. Ze vond zichzelf met 16 jaar nog te jong en droomde ervan verder te studeren. Ze besloot toen naar Nederland te gaan voor een betere toekomst waarin ze door kan leren. Ik heb grote bewondering voor haar als ik bedenk hoeveel moed ze heeft getoond om hier naartoe te komen en haar dromen waar te maken.

Ze was erg geraakt nadat ze een aantal krantenartikelen had gelezen over Eritrese mensen.

‘In die artikelen staat bijvoorbeeld dat wij drugs gebruiken en vrouwen niet goed behandelen.

Ik zie Eritreeërs als lieve hardwerkende mensen die niet agressief zijn maar wel veel hebben meegemaakt, in eigen land maar ook op de reis naar Nederland’.

“Mensen hebben snel een oordeel klaar, misschien kennen zij twee of drie mensen die zich zo gedragen, maar dat wil niet zeggen dat iedereen uit Eritrea zo is en zich zo gedraagt. Ik vind het heel erg dat er op deze manier over ons wordt geschreven”. “Een man naast mij in Libië zei: ik geloof dat de wereld niet begrenst is, wij hebben die grenzen gemaakt maar eigenlijk zijn wij allemaal één land. Ik hoop dat ooit alle grenzen open gaan en dat er niet meer wordt gekeken naar kleur of geloof”.

Ze vind het moeilijk in Nederland omdat ik niet weet wat mijn rechten zijn. ‘Sommige Eritreeërs hebben erg last van de taal en stress doordat ze bijvoorbeeld brieven krijgen en niet weten wat er in staat en daardoor dus ook niet weten wat ze moeten doen’. Eritreeërs die ik ken inclusief mijzelf beginnen ook steeds meer te wennen aan Nederland. Zo lette ik bijvoorbeeld vroeger in Eritrea nooit op de tijd. Nu, in Nederland, weet ik dat het belangrijk is om op tijd te komen. Dit is een voorbeeld waar wij aan moeten wennen, het is gewoon een heel andere cultuur. Een ander voorbeeld zijn de zakelijke contacten zoals die er in Nederland zijn, die had ik niet in Eritrea.

Wat ik meeneem van het verhaal van Embaba is dat we wat meer naar de persoon moeten kijken en niet een groep over een kam moeten scheren omdat je misschien een aantal mensen kent die wat rottigheid hebben uitgehaald. In elke cultuur heb je mensen die slechte bedoelingen hebben en andere mensen die hun best doen om er wat van te maken. Geef de mensen die hun best doen ook de kans om dit te laten zien.

We zitten zo in het gesprek dat uiteindelijk de beveiliging ons komt vertellen dat de bibliotheek nu toch wel echt dicht gaat. Zo ronden we ons gesprek af maar de uitnodiging om een keer Eritrees te komen eten, die staat!

Recept voor 4-6 injera (let op het voorbereiden van het recept duurt een paar dagen)

Ingrediënten:

2 koppen teff

2 koppen bloem

Een snufje zout

5 koppen lauwwarm water

Stappen:

- Doe het teff, de bloem en zout in een kom en mix deze goed door elkaar.

- Voeg water toe, roer dit goed door elkaar heen.

- Sluit de kom goed af en laat dit de hele nacht staan op kamertemperatuur.

- Roer in de ochtend voorzichtig het mengsel door met een houten lepel. (er zouden al wat putjes aan de bovenkomt te zien moeten zijn).

- Sluit de kom weer goed af en herhaal de vorige stap nog een keer.

- Na 3 tot 4 dagen heb je vers zuurdesem (ook lekker om brood van te maken).

Het zuurdesem ruikt nu erg zuur en heeft veel putjes in het deeg, dit betekent dat het klaar is. Roer nu het hele mengsel nog een goed door.

- Verwarm een pan op halfhoog vuur met een beetje olie er in. Doe ongeveer 1/3 kop van het beslag in de pan. Je zou nu een dunne laag met beslag moeten hebben. Bak de injera tot de gehele bovenkant vol zit met putjes (draai hem niet om). Haal de injera (met een metalen spatel) uit de pan en leg hem op een bord.

- Herhaal de vorige stap tot het beslag op is.

- Het is lekker om de injera te eten met pittige groenten, linzen en/of vlees.

Eetsmakelijk!