Tradities en cultuur van: Eritrea

In ''Tradities en cultuur van:..'' presenteren we een land of cultuur waar we wat meer over vertellen. Tijdens het maatjescontact leer je ontzettend veel van elkaar en daarom ook van elkaars cultuur. Vandaag hebben we het over Tradities & Cultuur in Eritrea.

Tradities & Cultuur van Eritrea

Geschreven door: Lolav

De mensen in Eritrea zijn verdeeld over 9 volken: de Tigrinya, de Tigre, de Afar, de Saho, de Kunama, de Nara, de Bilin, de Hedareb en de Rashaida. Mijn maatjes horen bij de volk de Tigrinya, dit is de grootste volk in Eritrea.

In Eritrea wonen er 50% christenen en 50% van de mensen in Eritrea zijn moslim. Mijn maatjes zijn allebei christelijk. Zij vinden hun geloof erg belangrijk. Zij hangen allerlei schilderijen of beeldjes van het christendom in huis. Vóór het eten is iedereen stil en gaan ze met z’n allen aan tafel bidden. Dit doen ze ook nadat ze klaar zijn met eten. Ze eten ook vaak met hun handen en vingers in plaats van een lepel. Dit doen ze in de Eritrese cultuur.

Eritrea heeft geen officiële taal. Op school hebben ze van kleins af aan de taal Tigrinya geleerd. Dit is de taal van de Tigrinya volk. Andere volken bijvoorbeeld de Tigre, leren de Arabische taal.

''Bun'' In Eritrea dragen de vrouwen een traditionele jurk. De vrouwen in Eritrea dragen meestal een ‘netsela’, dat is een soort witte jurk met design en bedekken hun haar met een wit doek. Dit wordt handgemaakt.

Een hele bekende Eritrese traditie is ‘bun’. Dit een ouderwetse zelfgemaakte koffie. Toen ik bij mijn maatje op bezoek was gegaan, kreeg ik ook een ‘bun’ aangeboden. Ik heb ook gezien hoe ze dit maken. Zij drinken ‘bun’ met ‘himbasha’. Himbasha is een soort broodachtige cake die ze bij de koffie drinken. Dit is de Eritrese theekransje.

Himbasha

Himbasha eten ze meestal in de ochtend, dat is een soort speciaal dik brood. En in de middag en avond eten ze meestal warm eten. Injera is de meest bekende etensgerecht. Dit is of lijkt op een soort pannenkoek, daar kun je allerlei gerechten kiezen naar keus. Als jullie je nog goed kunnen herinneren hebben we aan het begin van onze stagejaar en maatjescontact met z’n allen samen gegeten. Iedereen mocht een gerecht meenemen naar stage. Toen hebben we ‘Injera’ gegeten.

Respect

Voor de Eritrese cultuur is het heel belangrijk om respectvol te zijn tegen iedereen, dit is een waarde die ze hebben meegekregen van thuis. Ze moeten ook hun familie en ouders gehoorzamen, omdat zij het beste willen voor hun kinderen.

In de Eritrese cultuur groeten mensen door 3 keer te kussen op de wangen. Dit doen de Eritrese mensen alleen bij elkaar. Er wordt in de Eritrese cultuur toch onderscheid gemaakt tussen man en vrouw. De man heeft toch meer vrijheid dan de vrouw. Vóór het huwelijk mag je geen vriend hebben, dat is namelijk een taboe. Het is ook een taboe als je voor het huwelijk ontmaagd bent, dus je mag niet slapen/naar bed gaan met een ander vóórdat je gaat trouwen. Vroeger trouwde de meisjes ook snel op een jonge leeftijd(19 jaar), dat is ook een reden waarom ze hun school niet konden afmaken. In de tijd van nu is dat gelukkig minder.

In Eritrea gaan jongens en meisjes gewoon samen naar school alleen gaan ze wel minder met elkaar om. Dus de meiden met de meiden en de jongens met de jongens. Jongens en meisjes dragen uniformen op school, dit zodat er geen verschil/onderscheid wordt gemaakt en iedereen gelijk wordt behandeld.

Het is meestal zo dat de mannen werken en de vrouwen thuis blijven en niet werken. De vrouwen zorgen thuis voor eten, hun kinderen en het huishouden.

In Eritrea vieren de christelijke ook speciale feestdagen zoals: Pasen en Kerst. Gewoon net zoals in Nederland!

Onafhankelijkheidsdag: ''Natsenent''

Op 24 mei vieren de Eritrese mensen ieder jaar een hele belangrijke feestdag. Dit heet Onafhankelijkheidsdag, dit heet ‘’natsenent’’. Op deze dag in 1991 hebben ze vrijheid gekregen tussen Eritrea en Ethiopië. Er was oorlog tussen deze 2 landen.

Welke tradities behoudt mijn maatje wel sinds ze in Nederland woont?

• · In Eritrea eten ze vaak gewoon met de hand en vingers. Sinds mijn maatje in Nederland woont doet ze dit nog steeds. Ze eet aan tafel thuis met de hand en vingers. Zij vindt dit fijn en is het gewend om zo te eten.

• · Schilderijen en beeldjes van het christendom in huis ophangen of leggen. Ze is zeer gelovig en waar ze ook woont ze zal haar religie nooit in de steek laten.

• · Vóór en na het eten bidden aan tafel.

• · Zij spreekt de taal Tigrinya automatisch als ze met Eritrese mensen is. Zij krijgt een warm en fijn gevoel als ze soms haar eigen taal kan spreken in Nederland.

• · Zij viert de Eritrese speciale feestdagen ook hier in Nederland. In Nederland wordt Pasen en Kerst ook gevierd, dus dit maakt het ook makkelijk voor hun om het ook te vieren in Nederland.

• · Eritrese dames kust ze 3 keer op de wang. Dit is gebondenheid in de Eritrese cultuur. Zo toon je ook respect naar elkaar toe.

• · Ze kookt en eet nog steeds Eritrese gerechten. Ze houdt van Eritrese eten en wilt de gerechten niet vergeten.

Welke tradities behoudt mijn maatje niet sinds ze in Nederland woont?

• · Eritrese kleding draagt ze buiten niet in Nederland, omdat hier in Nederland mensen hele andere kleren dragen en zij meedraait met de samenleving.

• · Ze draagt geen doek op haar hoofd. In Nederland heb je vrijheid dus ze vind het dragen van een hoofddoek niet nodig.

Lolav: Het is mij opgevallen dat sinds het maatjescontact ik best wel veel heb geleerd over de Eritrese cultuur. Ik kom zelf uit een Koerdische cultuur en niks van onze culturen lijkt hetzelfde. Dus het is heel interessant om te weten wat een ander belangrijk vind of waarmee hij/zij is opgegroeid of heeft meegekregen. Voor mij is het belangrijk dat ik dit weet omdat ik zo een beeld heb van mensen uit Eritrea. Ik heb begin van mijn stage niet eens geweten waar Eritrea ligt. Het is leuk om te vertellen over elkaars cultuur want zo leer je kennis op andermans cultuur. We wonen in een multiculturele land dus ik zou morgen weer iemand uit Eritrea kunnen tegenkomen. Ik ben blij dat ik tijdens de maatjescontact veel heb nagevraagd over de Eritrese cultuur anders heb ik deze blog niet kunnen maken. Ik ben trots op mezelf dat ik dit heb gedaan.’’

Maatje: ‘’Ik ben blij met mijn Eritrese cultuur en ik hou heel erg veel van mijn geloof. Ik ben christelijk opgevoed en sinds ik niet bij mijn ouders woon voel ik me nog steeds heel gelovig en betrokken. Ik ben blij dat Nederland ook Pasen en Kerst viert. Dan hebben we gelukkig iets in de cultuur wat hetzelfde is!’’